Parada - "Klucz Żurawi"
W oddali, wysoko nad głowami przechodniów, ukazuje się ogromny balon umocowany do przedziwnej konstrukcji wypuszczającej z siebie kolonie baniek mydlanych, coś na wzór pojazdu, karocy, a może saturatora, którego pamiętają już tylko nasi ojcowie z gorących, letnich dni.
Ogromnemu balonowi towarzyszą mniejsze, metrowe balony, unoszące się niczym planety wokół Słońca. Do balonów uwiązane są postaci. Niczym posągi z marmuru pozbawione barw, swą bielą odcinają się na tle kolorowego tłumu gapiów. Na wpół ludzie, na wpół ptaki kroczą dystyngowanie na szczudłach niczym żurawie. Barokowe suknie i surduty dodają im klasy. Ich twarze kryją się pod ptasimi maskami o długich dziobach.
Wokół nich wirują kobiety w długich, zwiewnych spódnicach, przywdziane w gorsety oraz maski z piór. Swymi okrzykami przypominającymi klangor ptaków, tworzą harmider i zamieszanie, zwołując przechodniów do oglądania ich hipnotyzującego tańca z wachlarzami. Przy pomocy owych wachlarzy wzbijają w górę bańki i pierze, które wirując w powietrzu wplątuje się we włosy gapiów.
Pierwszy przystanek: dziewczyny z wachlarzami prezentują swój żurawi taniec, stanowiący złożoną choreografię, która w swym ruchu łączy to, co subtelne w tańcu współczesnym oraz to, co energiczne i precyzyjne we wschodnich sztukach walki. Taniec ów jest swoistym zespoleniem dwóch odmiennych kultur: Wschodu i Zachodu. Piękno i eteryczność kobiecego ciała dodatkowo podkreśla ten eklektyczny taniec.
Przystanek drugi: parada zatrzymuje się pod metalową konstrukcją, na której zawieszona jest biała szarfa. Akrobatka wspina się na jedwabną szarfę o długości 8 metrów, zatrzymuje się na dużej wysokości w efektownych, atletycznych pozach, wykonuje gwałtowne spady kręcąc się wokół własnej osi lub wykonuje dynamiczne salta na wiszącym materiale. Wszystkie akrobacje odbywają się bez asekuracji, gdyż w przeciwnym wypadku byłyby niemożliwe do wykonania. Akrobatka zatem bazuje jedynie na własnej zręczności i technicznej precyzji, co wymaga uprzedniego treningu siły i elastyczności ciała.
Taniec wykonywany przez akrobatkę trzyma widzów w wielkim napięciu, a jednocześnie porusza ich delikatnością ruchu i giętkością ciała tancerki.
Przystanek trzeci: Na środek wychodzi para kochanków, która na oczach widzów zaczyna tańczyć namiętne tango, w którym zderzają się wielkie namiętności: pożądanie i delikatne wyznanie miłości. Tańcowi wypełnionymi elementami akrobatycznymi towarzyszy rozmowa kochanków.
Przystanek czwarty: Tancerze rozdają widzom kartki - rodzaj widokówek oraz zachęcają do wypisania na nich swoich najskrytszych marzeń. Następnie kartki przymocowane zostają do wielkich balonów, które wznoszą je w przestworza, by pomóc ziścić się pięknym marzeniom.
W paradzie bierze udział 11 osób.
Wymagania: Konstrukcja do podpięcia szarfy (kratownica herkules) wysokość min 5m - max 8m, szerokość 4-6m. (lub solidne drzewo)